Διπολική διαταραχή

Η διπολική διαταραχή (ή μανιοκατάθλιψη) είναι μία από τις πιο σοβαρές ψυχικές παθήσεις. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από επεισόδια (φάσεις) μανίας και κατάθλιψης, καθώς επίσης και πολλές φορές ψυχωτικά συμπτώματα.
Η συχνότητα της ασθένειας στο γενικό πληθυσμό είναι σχετικά μικρή (1% – 1 στους 100) .Τα αίτια της διπολικής διαταραχής παραμένουν άγνωστα αλλά τα περισσότερα στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχει μεγάλο ποσοστό κληρονομικότητας. Παρόλα αυτά, η εκδήλωση και η πορεία της ασθένειας επηρεάζεται έντονα από ψυχοκοινωνικούς παράγοντες. Η πορεία της ασθένειας χαρακτηρίζεται από συνεχόμενα επεισόδια εναλλαγής διάθεσης με περιόδους νορμοθυμίας/ κανονικότητας. Αν και ακόμα δεν υπάρχει τρόπος πλήρης θεραπείας, ψυχοφαρμακευτικές αγωγές με σταθεροποιητές διάθεσης και αντιεπιληπτικά φάρμακα σε συνδυασμό με σύγχρονες ψυχοθεραπευτικές μεθόδους συμπεριφορικού και ψυχοεκπαιδευτικού χαρακτήρα, φέρνουν τα καλύτερα αποτελέσματα.
Με τη κατάλληλη συνδυαστική θεραπεία και σωστή παρακολούθηση, ασθενείς με Διπολική διαταραχή μπορούν να έχουν μία καλή πορεία και να λειτουργούν ικανοποιητικά στον επαγγελματικό και κοινωνικό τους χώρο.

Επεισόδιο Μανίας / Υπομανίας

Τουλάχιστον Μία εβδομάδα με τουλάχιστον 3 συμπτώματα από τα εξής:

Το επεισόδιο υπομανίας μπορεί να έχει πιο μικρή περίοδο – 4 ημέρων – και χαρακτηρίζεται από τα ίδια συμπτώματα τα οποία όμως εμφανίζονται σε πιο ήπια μορφή.

Επεισόδιο  Κατάθλιψης

Τουλάχιστον Δύο εβδομάδες με τουλάχιστον 5 συμπτώματα από τα εξής:

Είναι σημαντικό τα παραπάνω συμπτώματα να συνοδεύονται και από σημαντικό πρόβλημα λειτουργίας στο επαγγελματικό, κοινωνικό, ή οικογενειακό περιβάλλον.
Σημείωση: Τα συμπτώματα και των δύο επεισοδίων δεν πρέπει να έχουν προκληθεί από την χρήση ουσιών/φαρμάκων ή από άλλη ιατρική ασθένεια. Παρόλα αυτά πολλοί ασθενείς αναπτύσσουν κανονική διπολική διαταραχή μετά από συστηματική χρήση ουσιών (κάνναβης, κοκαΐνης κτλ.) ή ως παρενέργεια σε αντικαταθλιπτικές αγωγές.

ΤΥΠΟΙ ΔΙΠΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ

Διαγνωστικά αναγνωρίζονται δύο τύποι διπολικής διαταραχής (Τύπος 1 και 2)
1. Διπολική Διαταραχή Τύπου 1
Ο πιο κλασικός και γνωστός τύπος. Χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη τουλάχιστον ενός Μανιακού επεισοδίου. Ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει και καταθλιπτικά και υπομανιακά επεισόδια καθώς και ψυχωτικά συμπτώματα. Αυτός ο τύπος διπολικής διαταραχής είναι εύκολο να διαγνωστεί λανθασμένα ως σχιζοφρένεια, ειδικά εάν ο ασθενής εμφανίζει ψυχωτικά συμπτώματα.
2. Διπολική Διαταραχή Τύπου 2
Ο λιγότερος γνωστός και ίσως λανθασμένα θεωρημένος πιο «ελαφρύς» τύπος Διπολικής διαταραχής. Χαρακτηρίζεται απο την ύπαρξη ενός τουλάχιστον υπομανιακού επεισοδίου (ελαφριά μανία χωρίς νοσηλεία ή πρόβλημα λειτουργίας) και κυρίως καταθλιπτικών επεισοδίων. Ο ασθενής συνήθως παρουσιάζει καταθλιπτικά επεισόδια και είναι πολύ εύκολο να γίνει λανθασμένη διάγνωση μονοπολικής κατάθλιψης (απλής κατάθλιψης χωρίς ιστορικό υπομανίας/μανίας).

Η θεραπεία της Διπολικής διαταραχής

Η θεραπεία της Διπολικής διαταραχής είναι πρωτίστως φαρμακευτική, και παραμένει η πρώτη μορφή θεραπείας κυρίως για τις οξείες φάσεις της ασθένειας, την κατάθλιψη και τα μανιακά /ψυχωτικά επεισόδια. Αν και ακόμα δεν υπάρχει τρόπος πλήρης θεραπείας, ψυχοφαρμακευτικές αγωγές με σταθεροποιητές διάθεσης και αντιεπιληπτικά φάρμακα σε συνδυασμό με σύγχρονες ψυχοθεραπευτικές μεθόδους συμπεριφορικού και ψυχοεκπαιδευτικού χαρακτήρα, φέρνουν τα καλύτερα αποτελέσματα.

Η Γνωσιακή Συμπεριφορική θεραπεία αποτελεί την πιο επιστημονικά τεκμηριωμένη ψυχοθεραπεία για ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα με την ψυχική τους υγεία. Είναι από τις λίγες θεραπείες που έχουν καταφέρει να βοηθήσουν διπολικούς ασθενείς να μειώσουν τον αριθμό υποτροπών και νοσηλειών τους και να αυξήσουν την λειτουργικότητα και ποιότητα ζωής τους.

Η συγκεκριμένη ψυχοθεραπεία ασχολείται με τον τρόπο που η συμπεριφορά και η σκέψη επηρεάζουν την συναισθηματική κατάσταση του κάθε ασθενή. Έχει έναν αρκετά εκπαιδευτικό χαρακτήρα καθώς βασίζεται στην απόκτηση δεξιοτήτων που μαθαίνουν στον θεραπευόμενο πως να διαχειρίζεται την ασθένειά του και να αποτρέπει καινούργια επεισόδια μανίας ή κατάθλιψης. Σε περιόδους κατάθλιψης λειτουργεί με τεχνικές κινητοποίησης του ατόμου να εμπλακεί σε δραστηριότητες ,μέσα στην ημέρα επιπλέον, η χρήση ημερολογίων σκέψεων, διάθεσης και δραστηριοτήτων αυξάνουν την αυτορρύθμιση του ασθενούς.

Η συγκεκριμένη θεραπεία ενισχύει την φαρμακευτική αγωγή και δεν παρεμβαίνει ούτε αντικαθιστά την φαρμακευτική αγωγή του ασθενή (όταν και εάν αυτή είναι απαραίτητη).